Dostęp do wewnętrznego API przy pomocy Proxy HTTP

Skonfigurowanie serwera proxy HTTP może często być przydatne, w celu uzyskania dostępu do serwisów wewnętrznych z innego urządzenia lub komputera, który nie ma bezpośredniego dostęp do docelowej sieci. Przykładem może być problem testowania API dostępnego w sieci wewnętrznej z poziomu urządzenia mobilnego, które korzysta z tej samej sieci Wi-Fi, co komputer podłączony do docelowej sieci VPN. Oto kilka prostych kroków, aby skonfigurować serwer proxy HTTP, który pozwoli na takie połączenie.

Zainstaluj wersję Squid Proxy (Proxy HTTP) odpowiednią dla Twojego systemu.
Skonfiguruj proxy za pomocą pliku squid.conf w katalogu instalacyjnym (bądź poprzez ikonę na pasku zadań):

Konfiguracja sieci lokalnej powinna być domyślnie zainicjalizowana w pliku konfiguracyjnym, np.:

acl localnet src 192.168.0.0/16	# RFC1918 possible internal network
# (...)
# Example rule allowing access from your local networks.
# Adapt localnet in the ACL section to list your (internal) IP networks
# from where browsing should be allowed
http_access allow localnet
# Squid normally listens to port 3128
http_port 3128

Dodaj wewnętrzne serwery DNS do listy konfiguracyjnej, aby umożliwić odnajdywanie adresu IP nazw domen docelowej sieci wewnętrznej (opcjonalnie):

dns_nameservers 8.8.8.8 208.67.222.222 <insert_your_dns_server_ip>

Aby odkryć nazwę serwera DNS sieci wewnętrznej, uruchom ipconfig /all w systemie Windows, bądź cat /etc/resolv.conf w systemie Linux.

W celu odnalezienia statycznych nazw domen, które dodaliśmy w pliku hosts musimy dodatkowo podać lokalizację tegoż pliku (opcjonalnie):

# Windows 10: hosts_file C:/Windows/System32/drivers/etc/hosts
# Linux: hosts_file /etc/hosts
hosts_file C:/Windows/System32/drivers/etc/hosts

Uruchom ponownie Squid Proxy za pomocą ikony na pasku zadań lub wiersza poleceń (/etc/init.d/squid restart lub service squid<TAB> restart w systemie Linux). 3. Upewnij się, że Squid Proxy jest osiągalny w Twojej sieci lokalnej. Możesz wrócić do tego kroku, jeśli proxy nie działa po kroku 4, tj. nie jest dostępne z poziomu klienta za pomocą polecenia telnet <IP> <PORT>. Konieczne może być dodanie portu w zaporze. Na przykład w systemie Windows można to zrobić w Panelu sterowania > System i zabezpieczenia > Zapora systemu Windows > Ustawienia zaawansowane > Reguły ruchu przychodzącego > Nowa reguła. 4. Skonfiguruj klienta do korzystania z proxy HTTP:

Firefox: Ustawienia > Ustawienia sieciowe > Ustawienia połączenia, bądź wyszukaj pod frazą "Proxy";
Chrome: Ustawienia > Zaawansowane > System > Zmień ustawienia serwera proxy lub przez linię poleceń google-chrome --proxy-server="http://proxy-ip:proxy-port";
Android/iOS: Ustawienia > Wi-Fi > dłuższe przyciśnięcie (Android) bądź dotknięcie (iOS) na nazwę sieci Wi-Fi > Modyfikuj sieć (Android) > Server Proxy > Własny / Ręczna
Windows: Ustawienia > Sieć i Internet > Serwer proxy > Ręczna konfiguracja;
Ubuntu: Ustawienia systemowe > Sieć > Proxy sieciowe > Ręczna konfiguracja;

Adresem IP serwera proxy będzie lokalny adres komputera, na którym działa serwer proxy. Zwykle będzie to coś w rodzaju 192.168.x.x (adres IPV4 po uruchomieniu komendy ipconfig w linii poleceń systemu Windows bądź hostname -I w systemie Linux). Jeśli chodzi o port, domyślnie jest to 3128.

Zazwyczaj po wykonaniu tych czterech kroków powinniśmy być w stanie połączyć się z wewnętrznym interfejsem API HTTP przy użyciu wewnętrznego adresu IP, jak również wewnętrznych nazw domen.

Dostęp do wewnętrznego API przy pomocy Proxy HTTP – konfiguracja